Tijdens mijn middelbareschooltijd en erna heb ik veel opgepast bij kinderen en haalde ik plezier uit de interacties met hen. Ik merkte dat mijn kracht lag in het laagdrempelig contact maken met kinderen en hen gehoord te laten voelen. Het was dan ook geen moeilijke keuze om de psychologie in te gaan en er mijn beroep van te maken! Niet voor elk kind of jongere is het vanzelfsprekend om door de verschillende ontwikkelingsmijlpalen heen te fietsen of een veilige start te maken. Ik vind het dan ook fijn om kinderen of jongeren en hun ouders door de verschillende hobbels op de weg te helpen en samen te kijken hoe kinderen weer in hun kracht kunnen staan. Omdat elk kind anders is, kijk ik graag naar het kind wat voor mij zit, zodat ik elk kind op een unieke manier kan helpen die voor hen passend is. Ik vind het belangrijk dat een kind zich gehoord voelt en probeer hier ook op in te spelen als kind- en jeugdpsycholoog.